De lessen van een digital nomad in Portugal, wat leerde ik van alle chaos en verandering?

[vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]Reizen en werken terwijl je reist is enorm leerzaam en écht een verrijking van je leven. Wat leer je van reizen en werken en van het leven als digital nomad? In dit blog vertel ik welke persoonlijke ontwikkeling ik heb doorgemaakt in Portugal in de afgelopen maanden.

Ik ben trouwens niet echt een digital nomad

Ik noem mezelf een ‘soort van digital nomad’. Waarom? Ik werk remote, maar in tegenstelling tot de meeste digital nomads, blijf ik liever wat langer op één plek, in plaats van dat ik maandelijks of zelfs wekelijks naar een andere plek reis. De afgelopen tijd verbleef ik in Portugal en jeetje mineetje, wat heb ik veel geleerd!

Wanneer je reist en zelfs wanneer je langer op één plek blijft, leer je zo veel meer dan thuis in jouw bubbel van huis-werk-vrienden-familie. Naast ontmoetingen met interessante en leuke mensen, kom je écht in contact met andere culturen. Alleen dat al, maakt reizen zo waardevol.

Wat heb ik geleerd van mijn ‘soort van digital nomad’ tijd in Zuidwest Portugal? Je leest het hier!

Digital nomad life – Les 1. Ik ben gelukkig als ik me omgeef met gelijkgestemde mensen

Mijn Portugal avontuur begon vorig jaar in de Algarve. Ik bezocht een vriend in een afgelegen gebied (Poco Barreto), waar vooral gepensioneerde Nederlanders en Britten wonen die muziek maken. Een mooie omgeving, maar hier kwam ik er wel achter dat ik me moet omgeven met gelijkgestemde mensen. Het muziek maken was geweldig (ik speel zelf ook graag), maar ik miste leeftijdsgenoten en mensen die zich bezighouden met duurzaamheid, ondernemen en persoonlijke groei.

Digital nomad life – Les 2. Stap uit je comfort zone

Vervolgens bracht ik mijn maatje naar Monte Orada, een retreat centrum in Sao Teotonio (Alentejo). Een prachtig centrum, waar ik bij aankomst gewoon moest huilen van geluk. Wat een prachtige natuur, rust en sereniteit. Ik ging naar Nederland en kwam een paar maanden later terug. Een aantal weken verbleef ik hier in de winter als vrijwilliger. Hier leerde ik dat vrijwilligerswerk doen in combinatie met je bedrijf voeren best pittig is, maar ook dat discomfort (kou, regen, slecht geisoleerde gebouwen) je kracht geeft en je volledig in het nu brengt. In Monte Orada leerde ik geweldige mensen kennen en kwam ik in aanraking met ayahuasca en andere bijzondere rituelen. Voor het eerst zag ik hoe gezinnen op alternatieve manier leven. Ook zag ik voor het eerst van dichtbij hoe homeschooling werkt voor reizende gezinnen, maar ook hoe kleine alternatieve schooltjes opereren op basis van een ‘homeschooling systeem’.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”16340″ img_size=”large” alignment=”center” qode_css_animation=””][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]

Digital nomad life – Les 3. Bezoek is leuk, maar ik moet mijn grenzen bewaken

Na een paar maanden in Nederland te zijn geweest, vloog ik weer terug naar Portugal. In Odemira – vlakbij Sao Teotonio en het retreat centrum waar mijn maatje nog woonde/werkte als vrijwilliger – huurde ik een huis op een boerderij. Omdat het 3 slaapkamers had, kon ik heel veel bezoek ontvangen. Veel vrienden zochten mij op, en ook de kinderen van mijn maatje en mijn moeder kwamen langs. Daarnaast kwamen vrijwilligers van Orada regelmatig logeren, omdat ze even wilden ontsnappen aan de ‘Orada stress’ (de sereniteit in Orada had plaatsgemaakt voor stress en chaos). Bezoek is super leuk en waardevol, maar ik vergat mijn eigen werk, projecten en alle dingen die ik doe om me blij te voelen compleet, zoals yoga, mediteren, hiken, alleen-tijd nemen en gezond eten. In Odemira leerde ik dat ik mijn grenzen beter moet bewaken, ook als er bezoek is.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”16344″ img_size=”large” qode_css_animation=””][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]

Digital nomad life – Les 4. Rust is niet alles, zeker niet als digital nomad

Het huisje op de boerderij in Odemira lag super afgelegen. Vanuit de hangmat luisterde ik naar koebellen, kippen en keek ik ’s avonds naar de sterren. Ik werkte in de tuin, heerlijk afgezonderd. Weinig prikkels en afleidingen, ideaal voor mijn ADD-hoofd zou je zeggen. Toch kwam ik er later achter dat rust fijn is, maar dat compleet afgelegen toch een ander verhaal is. Het ‘gelijkgestemden verhaal’ kwam hier naar boven. Met gelijkgestemden om mij heen ben ik toch productiever en blijer.

Digital nomad life – Les 5. Jouw stress is niet mijn stress… Ben je niet blij? Wegwezen!

Omdat ik inmiddels veel leuke mensen had ontmoet bij Monte Orada en mijn maatje veel zag, voelde ik bijna dagelijks de stress die er aan de gang was. Mijn maatje was niet blij en de andere vrijwilligers ook niet. Vrijwilligers werkten teveel, voelden zich niet gewaardeerd en taken waren niet duidelijk. Dit gingen de vrijwilligers afgeven op elkaar, en de negatieve verhalen kropen steeds meer onder mijn huid. De sfeer werd met de dag minder fijn, tot er een punt kwam dat ik er niet eens meer wilde komen. Dat deed ik dus ook maar niet meer, of in ieder geval niet meer regelmatig. ‘Jouw stress is niet mijn stress’, was de les die ik moest leren. Wegwezen uit situaties waar je je niet blij voelt dus!

[/vc_column_text][vc_single_image image=”16342″ img_size=”large” qode_css_animation=””][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]

Digital nomad life – Les 6: Ik kan best in een drukke stad wonen, als de omstandigheden juist zijn. HELLO LISBON!

Samen met mijn vriendinnetje en businessbuddy Wendy van BuildYourTravelBizz, huurde ik in april een appartementje in Almada, Lissabon. Ik waarschuwde haar: ‘Ik ben niet voor niets uit Nederland gevlucht, ik trek steden gewoon niet’, zei ik. ‘Ik denk dat ik maar een week blijf’.

Deze week werd een maand. Omdat het appartementje op de zevende verdieping lag, was het er relatief rustig. Ik had mijn eigen ruime slaapkamer en Wendy en ik hadden ongeveer dezelfde wants & needs: inspiratie, samenwerken, motivatie, tips, overleg, maar ook rust, alleen-tijd, yoga op het dakterras, surfen in het weekend, massages en koffietjes op het terras. Hier leerde ik dat de mensen met wie je woont en werkt eigenlijk veel belangrijker zijn dan de plek, en dat ik dus best in een stad kan wonen. In Odemira was ik omgeven door rust maar ook door complete stress van de mensen om mij heen… Lissabon is niet perse een zen-stad, maar hier had ik een businessbuddy die me inspireerde, motiveerde en me mijn alleen-tijd gunde.

Digital nomad life – Les 7. Purpose = everything! (Ik hou van Lissabon)

Lissabon is een geweldige stad, maar deze maand was óók zo’n succes omdat ik daar besloot het roer om te gooien. Waar ik voorheen alleen bezig was met SEO & content creatie voor andere bedrijven, besloot ik in Lissabon me te gaan focussen op mensen te gaan helpen. Toen ik voor het eerst ging studeren wilde ik de sociale kant op. De eerste studies die ik volgde waren SPH, CMV en MWD en Culturele Antropologie & Ontwikkelingssociologie. Daarna ben ik for some reason de commerciele kant op gegaan. WHY? Ik heb geen idee…

Lissabon en Wendy brachten mij terug naar de basis van wat ik altijd al heb willen doen: mensen helpen gelukkiger en gezonder te leven. The journey began. Ik startte verschillende cursussen en begon te werken aan mijn eigen online course, die binnenkort zal verschijnen op Udemy. #spannend

Iedere morgen sprong ik uit mijn bed van blijdschap, want ik mocht weer werken. Zelfs in het weekend wilde ik werken. Ik leerde hier dat PURPOSE (ik vind de Nederlandse vertaling ‘doel’ niet voldoende zeggen) het allerbelangrijkste is voor een gelukkig werkleven.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”16343″ img_size=”large” qode_css_animation=””][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]

Digital nomad life – Les 8. Het universum geeft je vanzelf een zetje, in mijn geval: een vlooienplaag

Na Lissabon ging ik terug naar het boerenhuisje met 3 slaapkamers in Odemira. Natuurlijk kwam er weer bezoek, waar ik even lekker vakantie mee heb gevierd. Toen het bezoek weg was, belandde ik in een klein dalletje. Ik miste Lissabon en Wendy, maar vooral de positieve vibe. Als ik beter naar mijn intuitie had geluisterd, was ik vast al eerder vertrokken uit Odemira. De drie slaapkamers, fijne tuin en prachtige surfstranden hielden me vast.

Toen kwam mijn redding. Het huis werd aangevallen door een complete vlooienplaag! Al snel was het er niet meer uit te houden, dus ik verhuisde gedwongen naar Rogil, vlakbij Aljezur.

Hier leerde ik, dat ‘go with the flow’ zo slecht nog niet is. Soms moet je je gewoon laten leiden door wat er op je pad komt, om vervolgens vertrouwen te hebben dat het goed komt.

De verhuizing was HEL, want we moesten met chemische shit letterlijk ALLES insprayen wat mee ging. Overal lagen namelijk vlooien, eitjes of larven. Hoe shitty de verhuizing ook was, het was het beste wat me kon overkomen. Ik belandde namelijk in Rogil, of all places.

Digital nomad life – Les 9. Laat vooroordelen varen. 

Rogil is een minidorp met alleen het ‘batata doce (zoete aardappel) museum’ en ‘Pao do Rogil’ die pastel de nata van zoete aardappel verkoopt. Het is één straat, waar je oude Portugese mannen op straat slakken ziet eten en bier ziet drinken. Dat is Rogil, en dat is alles. Ten minste, dit dacht ik… Wat bleek was dat dit dorp en het ernaast gelegen Aljezur een walhalla voor mij is. Yoga, farmers markets, health stores, expats, nomads, surf en adembenemende stranden, vegetarische en veganistische restaurants. Als je langer op een plek verblijft, ontdek je dat jouw eerste oordeel misschien niet helemaal klopt.

Mijn nieuwe huisje in Rogil was geweldig; het uitzicht, de mensen, de locatie…

Langs mijn nieuwe minihuisje liep Rota Vicentina fishermen’s trail, één van de bekendste hiking route van Zuidwest Portugal. Dagelijks liepen er hikers voorbij. Naast mij woonde een gezin met 2 jonge kinderen. KINDEREN? Waarschijnlijk had ik nooit voor kinderen als buren gekozen, want ik wil me op mijn werk kunnen focussen thuis. Met dit gezin had ik meteen een klik. Ik werd verliefd op de kleine kids, ging naar yoga en een Portugees zangkoor met mams en werkte samen en had interessante gesprekken met paps (en leerde veel van deze SEO expert/succesvolle internetondernemer). Terwijl ik een geweldige (en productieve) tijd had, maakte ik vrienden voor het leven.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_single_image image=”16345″ img_size=”large” qode_css_animation=””][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]

Digital nomad life – Les 10. Niet blijven hangen als je vast zit.. you’ve gotta move on! Verandering is goed!

De afgelopen maanden is er veel veranderd. Voor mijn gevoel ben ik 100 keer verhuisd, moest ik 100 keer opnieuw settelen en dit bracht hier en daar wat onzekerheid. Wat ik heb geleerd van dit alles, is dat verandering goed is. Als er niets verandert sta je namelijk stil en stilstaan is niet fijn.

Leef jij ook als (soort van) digital nomad?

Ik ben heel benieuwd naar wat jij voor persoonlijke ontwikkeling hebt doorgemaakt dankzij je (soort van) digital nomad bestaan.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]